Craniopatiënt René: Mijn sport is cardiofitness (artikel)

Printen

René gaat twee keer in de week naar de sportschool om een uurtje te cardio-fitnessen. Cardio is een vorm van fitness waarbij je traint met apparaten. René, 50 jaar, craniofaryngeoom, zit al vanaf zijn achtste jaar in de hypofysemolen. Daardoor was er vroeger van sporten nooit enige sprake.

René: ‘Als kind was ik al dik. Als volwassene woog ik tegen de 100 kg. Rond 1990 kreeg ik voor het eerst groeihormoon. Toen begon ik af te vallen, want groeihormoon breekt vet af. Tijdens het eerste half jaar viel ik 10 kg af en ik kreeg merkbaar meer spieren. Na twee jaar groeihormoon, ik was toen 42, kreeg ik de behoefte om er ook zelf wat aan te gaan doen. Ik wilde nog meer afvallen en mijn conditie was behoorlijk slecht. Alle reden dus om in actie te komen!’

Trainingsschema

‘Ik heb een gezellige sportschool gezocht, waar je een goede begeleiding krijgt. Je basisconditie wordt gemeten en aan de hand daarvan stelt de trainer een oefenprogramma voor je op. Je gaat volgens het trainingsschema aan de slag, in je eigen tempo. In het begin presteerde ik niet veel, maar inmiddels heb ik mijn conditie aardig opgebouwd. Vanaf het moment dat ik begon met sporten, kreeg ik al snel reacties van mensen dat ik er veel beter uitzag. Dat gaf mij moed om door te gaan.

Crosstrainer

Ik train op uithoudingsvermogen en vooral op kracht. Soms doe ik best zware oefeningen, bijvoorbeeld fietsen op een zwaar verzet, dat gaat me goed af. Maar ik put mezelf niet helemaal uit.
Er zijn verschillende apparaten, om verschillende spiergroepen te trainen, en het is even zoeken wat bij je past. Sommige toestellen vergen gewoon te veel van me. Neem bijvoorbeeld de Lower Body, dat zijn een soort fietspedalen die je zo hard mogelijk rond moet trappen, staand op de trappers, met lossen handen. Dat is zo uitputtend, daar ben ik snel mee gestopt. Ook de roeimachine, daar word je zo verschrikkelijk moe van, die heb ik ook geschrapt. Door verschillende apparaten uit te proberen merk je vanzelf wat bij je past. Nu ben ik pas begonnen op de Crosstrainer, een soort Lower Body maar dan met handvaten. Ook zwaar, maar net iets beter te doen, want je kunt afwisselend je armen en je benen het werk laten doen. Nu heb ik een fijn trainingsprogramma, vooral door zelf in de gaten te houden hoe ik me voel. En door altijd te door te zetten. Ja, ik ben er best trots op!

Twee keer per week

Ik ga twee keer per week een uurtje sporten; ik ga altijd op de maandagochtend, voordat ik naar mijn werk ga. Na dat uurtje sporten ben ik aardig gebroken hoor, maar dan ga ik wat frisse lucht happen. Liefst buiten op een bankje, want ik heb het altijd gauw warm – ik heb veel behoefte aan frisse lucht! Een kwartiertje uitpuffen, daar knap ik van op. Daarna met de trein naar m’n werk. Ik begin pas om 11.45 uur, dus dat komt mooi uit. Aan ’t eind van de week, op vrijdag, ga ik ook een uurtje sporten, als afsluiter van de week.

Uithoudingsvermogen

Sinds ik sport, beweeg ik me veel soepeler. Ik ga veel makkelijker de trap op en af, mijn uithoudingsvermogen is enorm verbeterd. Ik voel me over het algemeen heel goed. En ik zie er veel beter uit, ook niet onbelangrijk! Als cranio gebruik ik een heel scala hormoonvervangers, ook hydrocortison. Bijslikken voor het trainen doe ik niet. Mijn internist hamert er wel altijd op dat ik mijn dosis moet verdubbelen als ik koorts krijg. Maar over bijslikken voor de sport heeft hij nooit iets gezegd, dus ik heb het nog nooit overwogen. Om de zoveel tijd wordt de verhouding water, vocht en vet in mijn lichaam gemeten. De vorige keer zat mijn vet op 26; 22 is normaal, dus dan vind ik dat ik aardig in de buurt zit.

Mijn sporttip: altijd doorgaan!

Niet te gauw de moed opgeven. En niet overdrijven, want dan krijg je blessures. Ik heb wel geregeld spierpijn, maar dat hoort erbij. In acht jaar tijd heb ik gelukkig maar een keer een blessure gehad: door dat stomme roeiapparaat!

Mijn vakantietip

Een paar jaar geleden heb ik meegedaan aan een georganiseerde wandelvakantie, dat was ontzettend leuk. Elke dag drie à vier uur lopen en de organisatie bracht je spullen voor je naar het volgende hotel. Echt een aanrader. En ik had helemaal geen moeite om de anderen bij te houden!’

Noot van de redactie

De namen van de betrokkenen en plaatsnamen in dit artikel zijn gefingeerd, om de privacy van de geïnterviewden en hun naasten te beschermen. In ons kwartaalblad Hyponieuws heeft het artikel met de originele namen van de betrokkenen gestaan.


© Nederlandse Hypofyse Stichting - Alle rechten voorbehouden

ANBI Keurmerk