Dubbelblijde verwachting I: 14 weken zwanger (artikel)

Printen

Een zwangerschap is voor een hypofysepatiënte geen alledaagse gebeurtenis, zeker niet als er twee kleintjes op komst zijn! Hyponieuws volgde lotgenote Mirna tijdens haar zwangerschap. Zij werd na veel moeite zwanger en is uiteindelijk bevallen van een tweeling. Ten tijde van dit interview was zij 14 weken zwanger.

 

Hoe voel je je?

Momenteel voel ik me goed, tot nu toe valt het zwanger zijn me best mee. Ik voel mij heel erg blij en heb gelukkig weinig tot geen klachten.

Voel je je al een beetje een moeder?

Ja, zo langzamerhand krijg ik het gevoel dat de hele wereld me niet zoveel meer interesseert, zolang mijn kinderen maar goed groeien en gezond ter wereld komen.

Is een zwangerschap gevaarlijk voor iemand met een prolactinoom?

Niet voor iemand met een microprolactinoom. Ik heb wel extra controles in het ziekenhuis.

Kan je straks ook borstvoeding geven?

Jazeker, wat borstvoeding is een symptoom van een prolactinoompatiënte die niet behandeld wordt. Het enige wat in de gaten gehouden moet worden is dat het prolactinoom niet gaat groeien met alle gevolgen van dien, maar ze achten de kans klein bij mij.

Hoe zit je leven er nu uit? 

Ik heb het momenteel vooral heel erg druk met onze verhuizing! Ook heb ik een nieuwe baan, maar geen verlofuren. Dus alles gaat tussen de bedrijven door. Ik ben er zo langzamerhand wel moe van. Tussendoor moet ik ook nog voor controles naar het ziekenhuis.

Heb je er enig idee van of de zwangerschap voor jou anders is dan voor een vrouw zonder hypofyseproblemen?

Ik denk tot op heden niet, behalve dat ik onder strenge controle staan. Tot mijn 26e zwangerschapsweek moet ik elke 4 weken naar het ziekenhuis om gecontroleerd te worden. Daarna word ik nog vaker gecontroleerd. Mijn bloeddruk, prolactinegehalte, schildklierwaardes en de groei van de kinderen.

Is je medicatie bijgesteld sinds je weet dat je zwanger bent?

Ja, ik moest stoppen met de dopmaine-agonist, maar mijn levothyroxine moet ik wel blijven gebruiken. Elke zes weken wordt gecontroleerd of ik niet moet verhogen of verlagen.

Doe je verder nog iets bijzonders sinds je weet dat je zwanger bent?

Ja, er heerlijk van genieten! Vooral na ruim 8 ½  jaar wachten op deze twee wondertjes.

Je hebt een heel traject doorlopen om zwanger te worden. Kun je daar iets over vertellen?

We hebben de hele molen bij gynaecologie doorlopen; monitoren (inwendige echo’s om te kijken of er een eitje rijpt), 12 maal een IUI (kunstmatige inseminatie) en heel veel tranen. Begin dit jaar kwamen wij eindelijk in aanmerking voor IVF. De eerste poging is geëindigd in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in de zesde week, waarvoor ik acuut geopereerd moest worden. Met onze tweede poging zijn we begin september gestart en die is eindelijk geslaagd.

Had je rekening gehouden met de mogelijkheid van een tweeling?

Ja, want wanneer je probeert zwanger te raken door middel van IVF dan weet je dat die kans aanwezig is. Al is het toch even schrikken als je het bevestigd krijgt!

Wat zijn je plannen voor de komende tijd?

Als het huis straks op orde is ga ik genieten van de zwangerschap. De kinderkamer gereedmaken en werken (20 uur per week) tot ik met zwangerschapsverlof ga. Daarna weet ik niet of ik weer ga werken. Als ik werk kan vinden, ben ik het wel van plan, maar lukt dat niet, dan ga ik heerlijk genieten van de kinderen. Verder hoop ik vooral dat de kinderen gezond geboren worden en dat de zwangerschap goed mag verlopen, inclusief bevalling! Ik weet dat mijn einddatum 19 mei (38ste week) is. Mochten de kindjes er dan nog niet zijn, dan worden ze gehaald.

Noot van de redactie

De namen van de betrokkenen en plaatsnamen in dit artikel zijn gefingeerd, om de privacy van de geïnterviewden en hun naasten te beschermen. In ons kwartaalblad Hyponieuws heeft het artikel met de originele namen van de betrokkenen gestaan.


© Nederlandse Hypofyse Stichting - Alle rechten voorbehouden

ANBI Keurmerk